ดิ้น

v. to wriggle, writhe, struggle.

ดิ้นแด่ว ๆ (to wriggle (as a lizard when injured)), ดิ้นรน (to manifest speed or haste, to toss restlessly, to be discontented wiht one's lot).

เสือดิ้นหลุดออกจากตาข่ายได้ The tiger struggled out of the net.

อย่าดิ้นมิฉะนั้นฉันจะยิงแก Don't struggle, or I'll shoot you. เขานอนดิ้นอยู่บนเตียง He tossed about on the bed.